Ostale kategorije:
Kuća velikana je jedna od najstarijih i najpoznatijih kuća u boemskom kutku Beograda - Skadarliji. Nalazi se u samom epicentru ove magične i čarobne ulice.
Ova lepa, ugaona visokopartnerna kuća Isaka Solomona, izgrađena je krajem 19 veka. U noj su stanovali velikani pozorišne scene tadašnjeg Beograda, kod gazdarice Katarine Hristodulo koja je iznamljivala sobe.
Na kući se nalazi spomen ploča ispunjena desetinom imena poznatih umetnika prošlog veka koji su u njoj živeli, stvarali i udahnuli život ovoj “boemskoj“ kući, koji je i danas prisutan.
Danas se u Kući velikana nalazi istoimeni restoran, koji je sačuvao njenu autentičnost i enterijer od pre dva veka.
Zato je “Kuća velikana” otvorena kao uspomena na sve poznate umetnike koji su živeli i stvarali u njoj, kao i za sve radoznale, vesele posetioce i turiste, koji žele da osete delić one beomske atmosfere njenih nekadašnjih stanara.
Najzanimljiviji žitelji ove kuće su:
ŽANKA STOKIĆ, glumica (21. januar 1887 – 21.jul 1917)
Bila je jedna od najvecih srpskih i predratnih glumica Kraljevine Jugoslavije. Na sceni Narodnog pozorišta odigrala je više od stotinu uloga. Posebno je pozanta po tumačenju likova iz dela Branislava Nušića, a njena najpopularnija uloga koja joj je donela mnoga priznanja i slavu je “Gospođa ministraka” Branislava Nušića, koju je komediograf i napisao za nju. Svoje slobodne dane Žanka je provodila najčešće po skadarlijskim kafanama u društvu svojih prijatelja Čiča Ilije Stanojevića, Milorada Gavrilovića i Branislava Nušića. Žanka je zbog "saradnje sa okupatorom", jer je učestvovala u programima na radio stanicama i igrala u "estradnim" pozorištima koje su držali nacisti, optužena i osuđena nakon Drugog svetskog rata pred Sudom časti na osam godina robije.
PERA DOBRINOVIĆ, glumac (1853-1923)
Bio je glumac raskošnog talenta, iako nije imao prirodne predispozicije da igra scenske heroje - zbog svog smešnog fizičkog izgleda, niskog rasta, okrugle glave, velikog stomaka i kratkih nogu, sa velikim buljavim očima koje su imale neku magičnu privlačnost, pogotovu kada je tumačio istorijske i značajne likove poznatih književnih dela. Imao je fantastičan dijapazon glasovnih mogućnosti. Tokom svoje karijere igrao je i režirao na sceni Srpskog narodnog pozorišta u Novom Sadu i na sceni Narodnog pozorišta u Beogradu. Njegove najzapaženije uloge bile su: Kir Janja, Jago, Ričard III. Prvi je srpski glumac kome je podignut spomenik u Novom Sadu.
ČIČA ILIJA STANOJEVIĆ, glumac (7. avgust 1859 – 8. avgust 1930)
Ilija Stanojević jedan je od najpopularnijih srpskih glumaca, i prvi srpski režiser. Bio je među najpopularnijim komičarima svih vremena. Napisao je komediju “Dorćolska posla” i snimio je prvi domaći film “Karađorđe” iz 1911. godine. Čiča Ilija je bio i režiser i glumac u filmu. Igrao je čak dve uloge: Turskog pašu i ubicu Karađorđa. Svoje boemske dane provodio je po Skadarlijskim kafanama, a bio je omiljen u društvu po svojim anegdotama.
JOVAN ANTONIJEVIĆ ĐEDO (20. septembar 1882 - 1949)
Bio je prvak drame Narodnog pozorišta. Glumac velikog dramskog repertoara, igrajući u rasponu od
tragičnih likova do poznatih komičnih portreta. Poznate su mu uloge: Miloša Obilića, zatim Hajduk Veljka, kao i uloga Alekse Zumića iz “Sumnjivog lica". Jovan Antonijević Đedo je i prvi srpski glumac koji je igrao u najstarijem i najvrednijem igranom filmu srpske kinematografije ”Karađozu” u režiji njegovog prijatelja i kolege Čiča Ilije Stanojevića. Svoje slobodne dane je provodio u ovoj kući sa porodicom i prijateljima, kao i u okolnim skadarlijskim kafanama.
DUŠAN ANTONIJEVIĆ (13. decembar 1912 - 11. jul 1986)
Bio je veoma zanimljiv i poznat umetnik - glumac, reditelj i slikar. Stanar ove kuće iz perioda zlatnog doba Skadarlije '70. i '80-ih godina prošlog veka. Bio je glumac “Humorističog pozorišta na Terazija”, a vrlo ubrzo slobodni umetnik. Ostvario je mnogo epizodnih uloga u domaćim filmovima, kao i u međunarodnim koprodukcijama stare Jugoslavije iz 1966. u filmskom ostavrenju "Vinetu", igrao je poglavicu Indijanaca, rame uz rame sa holivudskim glumcima Leks Barkerom i Pjerom Brisom, kao i sa Stjuartom Grendzerom. Dušan Antonijević je osnovao i mnoge pozorišne scene. Jedna od najuspešnijih je bila letnja pozorišna scena u bašti kafane “Ima dana”, kao i kabaretska scena u Skadarliji ispred kuće Đure jakšića.
Bio je omiljen među kolegama u filmskim i pozorišnim krugovima, tako da su u ovoj kuću vesele dane i noći provodili tadašnja poznata umetnička imena: glumci Milan Srdoč, Branka Veselinović, Sima Janićijević, Aca Gavrić, Joviša Voinović, Dušan Savković - novinar i pisac, Svetozar Gligoric - šahovski velemajstor, Đoka Sremčević - glumac, Vuka Kostić, Gordana Gošić, Dušan Bulaić, Mira Stupica, Miodrag Petrović Čkalja, Jelena Žigon, Zorica Jovanović, Aljoša Vučković, kao i mnogi drugi. Dušan Antonijević se rodio u ovoj kuci i ceo zivot živeo sa svojom porodicom: suprugom, takođe glumicom i dugogodišnjom urednicom dečijeg programa na Radio Beogradu, Dušankom Sekom Antonijević, kao i sinom
Jovnom Antonijevićem.
Poslednji žitelji ove kuće koja danas nosi ime Kuća velikana su: Jovan Antonijević, poznati novinar i nekadašnji urednik “Ilustrovane politike” i dugogodišnji vođa beogradske "Regate", njegove kćerke - glumica Ivana Antonijević i mr slikarstva Mina Antonijević, koja je najviše zaslužna sto je boemska kuća u Gopodar Jevremovoj 56, postala restoran “Kuća velikana“.
